(( امام حسین آیات اولیه سوره شمس را به امام مهدی (عج الله تعالی فرجه الشریف ) تاءویل نموده است :
امام باقر (علیه السلام ) می فرماید: حارث اعور به امام حسین (علیه السلام )عرض کرد :
یابن رسول الله ! جعلت فداک : اخبرنی عن قول الله فی کتابه « و الشمس و ضحیها » قال : ویحک یا حارث ، ذلک محمد رسول الله ( صلی الله علیه و آله و سلم ) ، قلت : جعلت فداک : قوله : « والقمر اذا تلیها » قال : ذلک امیر المومنین علی بن ابی طالب یتلو محمداً ، قال : قلت « و النهار اذا جلیها »، قال ذلک القائم من آل محمد ، یملاء الارض قسطا و عدلا ،
ای زاده رسول الله فدایت شوم ، مرا از معنای آیه شریفه « و الشمس و ضحیها » ( سوگند به خورشید و گسترش نو آن ) مطلّع ساز . حضرت فرمود : مراد از خورشید رسول الله ( صلی الله علیه و آله و سلم ) می باشد . پرسید منظور از آیه شریفه « والقمر اذا تلیها » ( سوگند به ماه چون پس از آن آید ) چیست ؟
فرمود : منظور از ماه ، امیر المومنین علی بن ابی طالب (علیه السلام ) است که بعد از پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) می باشد گفت : مقصود از آیه شریفه « و النهار اذا جلیها » ( و سوگند به روز ، وقتی که آن را روشن سازد .) چیست ؟
فرمود : مقصود از روز ، قائم آل محمد ( صلی الله علیه و آله و سلم ) است که زمین را پر از قسط و عدل کند )).
گذشته بشریت به جهت نداشتن عبودیت کامل و همه جانبه افراد ، روزشان همانند شب است ، اما در دولت کریمه امام مهدی (عج الله تعالی فرجه الشریف ) آن چنان زندگی بشریت در همه مراحل شکوفا می گردد که به حقیقت آن ایام را روز روشن باید نامید ، چرا که از سیاهی ها و تباهی ها اثری نیسست .
برگرفته از کتاب از حسین تا مهدی / محمدرضا فوادیان
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.